Od kiedy Dua Lipa pojawiła się na popowej scenie muzycznej, w jej karierze wydarzyło się sporo. Wydała ciepło przyjęty debiut, zaliczyła trzy duże przeboje, a potem podjęła się współprac, które miały bezpośredni wpływ na to, co zaprezentowała na płycie numer dwa. Krytycy są praktycznie jednogłośni – Future Nostalgia to czołowy kandydat do tytułu popowego albumu roku.
Dzisiaj do polskich kin miał trafić debiutancki film Kaliny Alabrudzińskiej Nic nie ginie. Koronawirus niestety skutecznie krzyżuje kinowe plany dystrybutorów. A szkoda, bo na ten film w repertuarze czekałem wyjątkowo mocno. Bowiem na polskim podwórku jest to kolejny powiew świeżości, którym nie sposób się nie zachłysnąć.
Jej debiutancki album Flashback był jedną z najświeższych rzeczy, jakie przed dwoma laty usłyszeliśmy w Polsce. Daleko było mi do zachwytów słuchaczy, choć znalazłem tam brzmienia, dzięki którym Rosalie. stała się (również dla mnie) postacią wyjątkową na polskiej scenie. Zmieniła wytwórnię i powróciła z drugim albumem IDeal, którym po raz kolejny udowodniła, że połączenie r&b, elektroniki i hip-hopu może brzmieć w Polsce dobrze. Choć to mało powiedziane!
It’s corona time* – kina zamknięte, premiery odwołane albo przełożone, widzowie (mam nadzieję) grzecznie siedzą w swoich domach. W piątek trzynastego mieliśmy obejrzeć pierwszy polski slasher. Nie obejrzeliśmy. Dostaliśmy go tydzień później jako pierwszy polski film spod znaku „Netflix przedstawia”. Czy W lesie dziś nie zaśnie nikt to rzecz dobra, czy może filmowa siara?
20 marca to dzień urodzin Xaviera Dolana – niegdyś dziecko światowego kina, jeden z największych młodych talentów, obecnie reżyser, który ma na swoim koncie dwa duże wyróżnienia w Cannes, wypracowaną renomę i rzeszę fanów na całym świecie. Dopiero przekroczył próg trzydziestki, a zdążył już zrealizować osiem filmów, które zachwycały, ale też dzieliły widzów. Urodzinowo zamknijmy więc Xaviera Dolana w abecadłowej pigułce!
Nominacja do Nagrody Bookera, obecność wśród ulubionych książek Baracka Obamy, a do tego odważne słowa zagranicznej krytyki, że oto mamy do czynienia z jedną z najważniejszych powieści ostatnich lat czy nawet z fenomenem dekady. Otwarcie zastanawiam się, czy Normalni ludzie Sally Rooney to aż tak rewelacyjna książka, bo aktualności czy autorskiej spostrzegawczości nie można jej odmówić. Tylko co z tym, co czyni Normalnych ludzi wyjątkowymi?
Na drugą solową płytę Artura Rojka czekaliśmy bardzo długie sześć lat. „Kundel to dla mnie ktoś pozornie mało ciekawy z ukrytym skarbem wewnątrz” – mówi artysta. Jakie skarby skrywa w sobie jego najnowszy album? Czy Kundel Artura Rojka namiesza wśród najlepszych płyt tego roku?
Po sromotnej porażce, jaką w oczach międzynarodowych krytyków okazał się pierwszy anglojęzyczny film Xaviera Dolana The Death & Life of John F. Donovan, długo nie musieliśmy czekać na reżyserską odsiecz Kanadyjczyka. Ubiegłoroczny Festiwal w Cannes przyniósł jego obraz Matthias i Maxime, który jest filmem niezłym. Ale czy satysfakcjonującym?
Sala samobójców przed dziewięcioma laty skutecznie przemówiła do wyobraźni ówczesnej młodzieży, wyrastając na jeden z najgłośniejszych polskich filmów ubiegłej dekady. Tego sukcesu raczej nie powtórzy Hejter, mimo że jest znacznie lepszy od swojego poprzednika. Komasa i Pacewicz po raz drugi udowadniają, że są rewelacyjnym duetem, a ich najnowszy wspólny film, mimo że niepozbawiony wad, jest niezwykle atrakcyjny dla współczesnego widza.
W niedzielę zakończyła się kolejna edycja wielkiego Berlinale – obok Cannes i Wenecji trzeciego najważniejszego festiwalu filmowego w Europie. I choć wciąż trochę w to nie wierzę, byłem tam. Spacerowałem po Berlinie, czerpałem całymi garściami z atmosfery Festiwalu i… oglądałem filmy! Czas na małe wspominki.
„Zapamiętajcie sobie, moi drodzy, nie ma złych roślin i nie ma złych ludzi. Są tylko źli ogrodnicy” – tym cytatem z Nędzników Victora Hugo podsumowani zostają Nędznicy w reżyserii Ladj Ly. Debiutujący reżyser wrzuca nas do francuskiego miasteczka, rządzącego się swoimi własnymi regułami, a potem nas bezkompromisowo miażdży.
Po pierwszej części zestawienia młodej muzyki, przyszedł czas na drugą odsłonę. Tym razem postanowiłem przyjrzeć się rodzimej scenie muzycznej i zaprezentować Wam dziesiątkę młodych polskich artystów, wciąż czekających na wydanie swojej debiutanckiej płyty. W naszej muzyce dzieje się na tyle dużo, że nie wszyscy zmieścili się do zestawienia. Wypatrujcie zatem niebawem części trzeciej, w której kolejna dawka świeżej muzyki.
