W ubiegłym roku, z kilkumiesięcznym opóźnieniem, zachwyciłem się albumem Przewijanie na podglądzie. Przeżycia, których dostarczała (i wciąż dostarcza) ta płyta, są zupełnie niepowtarzalne. Nieumiarkowania – nowe wydawnictwo Króla – są właśnie takie nieumiarkowane. Wywołują we mnie dwie wspaniałe skrajności. Z jednej strony przeżywam, z drugiej trochę tańczę.
Czasami łapię się na potrzebie muzycznej świeżości i odkrycia kogoś/czegoś nowego. Sięgam wówczas po Spotify, zagłębiam się w YouTube, przeglądam blogi muzyczne, i czasami spośród setek młodych artystów wybieram kogoś (o ile w ogóle), kto na dłużej gości w moich głośnikach. Mówi się, że kto szuka, nie błądzi, ale poszukującym chciałbym trochę pomóc i zaprezentować dziesiątkę moich ulubionych zagranicznych młodych wykonawców.
Nowy blog, nowe media społecznościowe, stary ja. Ale mam nadzieję, że dużo bardziej regularny. W końcu blogowy reset jest przede wszystkim rodzajem wyzwania, w którym chciałbym pisać więcej i – co chyba w tym wszystkim najważniejsze – czerpać z tego jeszcze więcej przyjemności. Te wszystkie nowości – blog, facebooki, instagramy – to jedynie pretekst do tego, żeby dać sobie szansę. A rozpoczęcie od nowa, na tyle, na ile możliwe było rozpoczęcie od nowa, wydało się konieczne.
